Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Od 2000 roku w wielu krajach na całym świecie obchodzony jest – ustanowiony przez UNESCO – Dzień Języka Ojczystego. Od kilku lat w to świętowanie włączają się również uczniowie i nauczyciele zabrzańskiej salezjanki.

Dzień Języka Ojczystego jest dla nas okazją, by całkiem poważnie zastanowić się nad wartością i pięknem naszego języka, ale też by poczuć dumę, że potrafimy posługiwać się jednym z najtrudniejszych języków świata. Podejmujemy tego dnia wiele różnych aktywności. W tym roku rozpoczęło się już od Słówka, kiedy to usłyszeliśmy jedną z polskich piosenek zaśpiewaną bez polskich znaków – było to przypomnienie, że „język polski jest ąę” – to nas wyróżnia i to właśnie w języku polskim jest piękne. Zobaczyliśmy też obcokrajowców, którzy zmagali się z polskimi lingwołamkami. Choć Amerykanin usiłujący wymówić „jajecznica ze szczypiorkiem” brzmiał zabawnie, to mina wielu z nas zrzedła, gdy wychodząc z auli, otrzymali do przeczytania łamaniec językowy (naprawdę nie są one proste i dla nas). Na tym się jednak nie skończyło. Polonistki zaprosiły nas tego dnia na nietypowe lekcje polskiego, poświęcone właśnie zagadnieniom językowym – było i poważnie (np. dlaczego ona poszła a on już poszedł?) i zabawnie (graliśmy np. w gramatyczne domino czy też przekonaliśmy się, że interpunkcja może uratować życie). Podczas całego dnia mogliśmy wypełnić frazeologiczną kartę konkursową (a do wygrania piątki z polskiego) lub zaproponować najładniejsze polskie słowo (konkurencja była naprawdę duża – dla niektórych to kobieta, dla innych miłość, matematyka czy wiele innych).

Język jest wartością, pozwala nam zrozumieć siebie, innych i świat. Dobrze przypomnieć sobie czasem, jakim szczęściem jest posiadanie własnego języka ojczystego i swobodne posługiwanie się nim.