Relacja z kiermaszu Bożonarodzeniowego
W piątek 11 grudnia w godz. 12.30 – 19.00 w naszej szkole odbył się I Misyjny Kiermasz Bożonarodzeniowy zorganizowany przez szkolne koło Salezjańskiego Wolontariatu Misyjnego.
Już na słówku pani Podstolec przekazała nam kilka informacji o niewielkim, azjatyckim kraju, jakim jest Bangladesz, o panujących tam warunkach życia i ogromnej biedzie Bengalczyków (dla prawie wszystkich to zaskoczeniem była taka nazwa mieszkańców Bangladeszu). Wszysto datego, że właśnie Bangladeszowi chcieliśmy pomóc.
W tym dniu można było zakupić najróżniejsze upominki świąteczne – od własnoręcznie zrobionych (przez uczniów i nauczycieli naszej szkoły) choinek, stroików, świeczników poprzez pierniczki i kartki świąteczne aż po przywiezione z misji aniołki i szopki (dziękujemy za pomoc krakowskiemu SWM-owi). Można też było częstować się herbatą i pysznymi świątecznymi już wypiekami (również dzieło naszych uczniów i nauczycieli).
Chętnych było bardzo dużo – zarówno uczniów i nauczycieli, jak i gości z zewnątrz. Kiermaszowi towarzyszyła wystawa misyjna, którą można było zwiedzać na parkingu nieopodal szkoły, co na pewno pomogło wyobrazić sobie, jak ważna jest pomoc misjom. Zebraliśmy ponad 1800 zł, a cały dochód zostanie przeznaczony na Oratorium ks. Bosko w Bangladeszu. Serdecznie dziękujemy wszystkim za pomoc i zaangażowanie. Otrzymaliśmy już podziękowania od ks. Pawła Kociołka – salezjanina, pracującego właśnie w Bangladeszu. Oto ich fragment:
”DZIĘKUJĘ!!!!. Pewno nikt z Was, nigdy w życiu nie żebrał na ulicy (zazwyczaj boimy się takich ludzi i uciekamy od nich) i Bogu dzięki. Pewno nikt z Was nie boryka się z wyborem szkoła (czesne) albo jedzenie i Bogu dzięki, Pewno nikt z Was nie odmówił wyjazdu na wycieczkę, dlatego że wstydził się przed innymi, że ma tylko jedno ubranie i Bogu dzięki, Pewno nikt z Was nie mieszkał w domu z trawy lub z gliny bez prądu………….. – tutaj większość naszych katolickich rodziny żyje i mieszka w takich warunkach. To w Ich imieniu dziękuję Wam za otwarte serce, szlachetność i dobroduszność.”
Agnieszka Bartkowiak
